V Pulmon de acero, eta, beste behin ere, martxa honetarako iragarpena euria da. Edizio bakar batean egun ezin hobea egin zuen, iaz, eta urte bakarra da nik ezin izan nuena egin, jaja, beraz, datorren urtean beste aukera bat eman eta, bestela, argi dago gafe ni naizela, jaja¡ja!
7:30 tan Iratzargailua jotzen du eta pentsatzen duzu igual ez dute asmatu eta ez du euririk egiten, pertsiana altxatzen dut eta ez, ez dira okertu, euria ari du eta dezente. Ale!! Ez pentsatu eta bota Barakaldora! Bidean, botelina ahaztu dudala konturatzen naiz, baina beno, gaur egiten duen euriarekin, ez zaigu likidorik faltako. Lasesarreko frontoira iritsi naiz non aterako garen eta han barakabike adiskide batzuk badaude, aizu! Denak irribarre batekin, udako egun bat egingo balu bezala, jaja, eta behin hara joateko pausoa emanda… hori da jarrera!! Bestela, ohean geratuko ginateke. Gure kide Claudio botelin bat lortzen dit!! Eskerrik asko majete!!! Gaizka, beste Barakabike lagun, agertzen da, eta bere aita gu ikustera jaitsi zen, esan ziotelako izurritea zegoela, eta egiaztatu nahi zuen, jaja.Ikusten duzu nahikoak garela! Jeje!, eta hori, baldintza klimatologikoengatik, izena emandakoengandik gutxiago hartzen dugula irteera.
9:00 eta hau hasten da!! Gaur ibilbidea zaila izango da eta erronka lesiorik gabe helmugara iristea da, atzeko aldetik ateratzen naizz hori izaten da nire lekua, eta Barakaldotik (megaparketik, erretuerto…) irteteko errodatzen hasten naiz nire lagun Susana, endureta handia, atzean geratzen da igoeretan, baina jaisten lokatzaren parean uzten nau eta ni baino 15 urte gehiagorekin!! Ea bere adinarekin lortzen dudan berak egiten duena egitea.
Gorostizara iritsi eta igotzen hasten gara!! Boluntario batek esaten dit:dagoeneko eginda daukazula! Hasperen egiten dut; ea, boluntario jaunok, martxa asko egin ditugunean… badakigu martxaren erdian, Dena behera dela! Esaten diguzunean, Badakigu gezurra dela, baina hasi besterik egin dugunean eginda daukazula esatea, hori animatzea bada.
Poliki-poliki gorantz jarraitu eta 10 kilometroko kronoeskalada hasten da, Saratxora iritsi eta ezkerretara sartuko gara “lasterbide” deitzen duten bidetik. Eurias aparte, lokatza eta txarkada onak izaten hasiko gara, non bai edo bai pasatu behar den eta pedalei eragiteari utzi gabe! lokatzan ez geratzeko. Denetan libratzea lortzen dut! Igoera gogor samar batera iristean, badakigu azkenean boluntario batek gominolak ematen dizkigula!!! Beraz, motibatu egiten zaitu ukondokadak emateko, eta gora iristen naiz irabazitako nire bi gominola-hezurtxoen bila.! Gloria zaporea zeukaten!, haiek irentsi nahi gabe dastatzen nituen pedalei ematen jarraitzen nuen bitartean. Kronoigoeraren tartean jarraitzen dugu, eta gutxi geratzen denean, batukada bat entzuten hasten da!!! Baina gizon honek muntatu duena!! Eretzako suebakian aurreko urtean bezala bikingoen ontzi bat zegoela pentsatzen ari nintzen, baina ez, oraingoan bozgorailu bat zen sastraken artean, aizu. Kriston indar batzuk ematen zituen kronoaren azken ukondokadentzat, eta pedalei eragiten zenien batukadaren erritmoan. Eta suebakiaren hornidurara iritsi gara.
Amaitu da kronoa, hozkailu pixka bat, barratxo bat, eta orain jaitsierako bidezidorrak hastea tokatzen da, basotxoan sartzen gara, ongi hasten naiz, baina iristen da une bat, non, lurrean oina jarri behar dudala.(Patinaje pista batean bihurtzen da!), Gravity ridersko Cristian agertzen da, hori bai dela jeisteko modua eta ez nik egiten dudana! Bai inbidia ikustea!. Pistara iritsi eta hotza nabaritzen hasi da. Euria etengabe ari duenez, bustita dago. Ez nuen uste hau inoiz esango nuenik, baina igoera bat iristeko irrikitan nengoen.Bidezidor egokia dator niretzat!! Orain bai!!!! Gozatzera!!! Ezagutzen ditudan hainbat boluntariorekin aurkitzen naiz. Angel, Eufri, Jesus eta nire anaia: “zergatik hainbeste denbora!”. Gaur lasaitazunez hartzen hari naiz,baina ez dago alde handirik horrela hartzen ez dudanean,jajjaa!! Ale!! Behera noa, helmugan ikusiko gara! Burzako bidegurutzera iritsi naiz, burua hasi da amaitu nahi duela pentsatzen, boluntario bat beste neska bati azaltzen ari zaio azken bidezidorrak ez jaisteko ezkerretik pistatik tira egiteko aukera duela, eta niri esaten dit gauza bera egin dezakedala, nahi duguna. Pistatik jarraitzea erabaki dut, beste aldetik ezagutzen baitut eta lurrean oina jarri beharko bainuen, gaur ez da saiatzeko eguna. Erregatora heltzen naiz, eta hor errepidean errodatzea da, hori erraza da. Beraz, hor sakatu ahal dut, Lutxanara iritsi baino lehen musika, fokuak, animazioa, tira!!! Orain bai, hau jadaeginda dago boluntario jauna!!jajajaja
Helmugara iritsi eta han daude nire barakabiker kideak, dutxatzeko, siesta egiteko astia eman dietenak…jaja, baten bat falta da, luzea egitera ausartu baita. Bat-batean erreportari bat agertzen da ni elkarrizketatzera… Eta gero bai, azkenean dutxa on bat gainean daramadan zikinkeri guztia kendu eta paella jatera! Gaur irabazi dugula!
Amaya
